Το
Σαββατοκύριακο 11-12 Αυγούστου 2017 κορυφώθηκαν οι καλοκαιρινές δραστηριότητες
του άτυπου «μετώπου» κατά της εκτροπής του Αχελώου και των έργων στον άνω ρου
του ποταμού. Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η μαζική συνέλευση Μεσοχωριτών και
αλληλέγγυων, στην πλατεία του χωριού το βράδυ του Σαββάτου, που
πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Δικτύου «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS». Ακολούθησαν η συνέλευση του Συνδέσμου κατακλυζομένων
Μεσοχώρας και η πορεία στο φράγμα, το πρωί της Κυριακής.
Καθώς,
λίγες μέρες πριν (4.8.2017), υπογράφηκε από την κυβέρνηση η περιβαλλοντική
αδειοδότηση του ΥΗΕ Μεσοχώρας (φράγμα, τεχνητή λίμνη - ταμιευτήρας,
υδροηλεκτρικός σταθμός), μεγάλο μέρος των συζητήσεων που έγιναν αφορούσε την
αντίθεση στη συγκεκριμένη απόφαση και την αντιμετώπιση των νέων δεδομένων, πάντα
στο πλαίσιο της σταθερής διεκδίκησης για τη διασφάλιση του ελεύθερου ρου του
Αχελώου, για την οριστική ακύρωση της εκτροπής και για το γκρέμισμα του
φράγματος της Μεσοχώρας και των άλλων έργων της εκτροπής.
Μεσοχωρίτες
και αλληλέγγυοι έστειλαν ένα πρώτο ηχηρό STOP
στις πρόσφατες
κυβερνητικές επιλογές, που δεν θα περιοριστεί στη λεκτική άρνηση και στις νομικές
ενέργειες για την ακύρωση της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Προσπάθειες
να ξεκινήσουν έργα υλοποίησης της απόφασης δε θα βρουν κανέναν ανυποψίαστο ή απροετοίμαστο.
Όσοι στην κυβέρνηση και στο «μέτωπο» των υπερασπιστών των έργων στον άνω ρου
του Αχελώου πόνταραν στην απογοήτευση και στη διάσπαση του κινήματος θα έχουν
πολλούς λόγους να μην αισθάνονται ευτυχείς, διαβάζοντας τις αποφάσεις των
συνελεύσεων και ακούγοντας τα συνθήματα που κυριάρχησαν.
Ακολουθεί
το κείμενο της απόφασης της κοινής συνέλευσης Μεσοχωριτών και αλληλέγγυων.
(Το οπτικό υλικό θα
ανανεώνεται με άλλο καλύτερης ποιότητας)
Aπόφαση της
συνέλευσης Μεσοχωριτών και αλληλέγγυων
Η
υπογραφή και δημοσιοποίηση της απόφασης για την έγκριση των περιβαλλοντικών
όρων (ΑΕΠΟ) του ΥΗΕ Μεσοχώρας διέλυσε και την παραμικρή προσδοκία που μπορεί να
υπήρχε ότι κάτι ουσιαστικό έχει αλλάξει στην κυβερνητική πολιτική στο θέμα των
έργων στον άνω ρου του Αχελώου, που έχουν ταυτιστεί απόλυτα με την εκτροπή του
στο Θεσσαλικό κάμπο. Το μόνο που φαίνεται ότι είναι διαφορετικό, αυτήν τη φορά,
είναι η τακτική με την οποία προωθούνται τα έργα, μια τακτική τμηματικής
υλοποίησης. Έχουμε αντιληφθεί τη σκοπιμότητα αυτής της επιλογής και γι αυτό η
επίμονη προσπάθεια να εμφανιστεί ότι υπάρχει ένα κλίμα ευρύτατης συναίνεσης είναι
καταδικασμένη να πέσει στο κενό.
Δεν
είμαστε αντίθετοι στη συγκεκριμένη εξέλιξη, χωρίς περίσκεψη. Αντίθετα, έχουμε
πολλούς και σημαντικούς λόγους να επικαλεστούμε, οι κυριότεροι από τους οποίους
είναι οι εξής: