Εκδήλωση στα Γιάννενα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ένα από τα κεντρικά έργα που επιδιώκει να πραγματώσει η κυβέρνηση είναι αυτό της εκτροπής του Αχελώου προς το Θεσσαλικό κάμπο, σε συνδυασμό με την κατασκευή νέων τεράστιων φραγμάτων και υδροηλεκτρικών έργων στον άνω ρου του Αχελώου (Μεσοχώρα και Συκιά).

Το σχέδιο έχει ως σκοπό να πνιγεί η Μεσοχώρα και οι βλέψεις για την πώληση ενός σημαντικού μεριδίου των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ σε ιδιώτες να γίνουν πραγματικότητα.

Όλα για το οικονομικό όφελος με εργαλείο την ιδιωτικοποίηση και όλα βέβαια με τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος για την ευρύτερη περιοχή. Γίνεται εδώ σαφές ότι η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ιδιωτικοποίηση του νερού. 

Σ’ αυτό αν υπάρχει ένα έργο που πρέπει να υλοποιηθεί κατά προτεραιότητα, αυτό είναι το γκρέμισμα του φράγματος της Μεσοχώρας και η περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής, από τις επεμβάσεις που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια.

Στο πλαίσιο αυτό, με δεδομένη την ανάγκη τώρα που έπεσε και το τελευταίο «φύλο συκής» περί αριστερής διαχείρισης η κοινωνία να θεσμίσει η ίδια τη αμεσοδημοκρατική διαχείριση φυσικών πόρων όπως το νερό, με δεδομένες επιπλέον τις παρακαταθήκες των καρποφόρων αγώνων στην περιοχή μας ενάντια στην φραγματοποίηση του Αράχθου, την εκτροπή του Αώου, προσκαλούμε όλους και όλες σε δημόσια συζήτηση το Σάββατο, 27 Απριλίου 2017, στις 8 το απόγευμα, στον ΕΚΧ Αλιμούρα (Γιοσέφ Ελιγιά 20), με θέμα «Όχι στον αφανισμό της Μεσοχώρας - Να πέσει το φράγμα».

ΟΜΙΛΗΤΕΣ

·       Βούλα Βλάχου, κάτοικος Μεσοχώρας

·       Γιάννης Παπαδημητρίου, μέλος του πανελλαδικού δικτύου για τη διάσωση της Μεσοχώρας και του Αχελώου

Στην εκδήλωση θα γίνει και ενημέρωση για την πορεία ενάντια στο φράγμα Μεσοχώρας, την Κυριακή 4 Ιουνίου και τον τρόπο μετάβασης.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Χειρονομία - Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Όχι άλλη καθυστέρηση στην καθαίρεση του φράγματος της Μεσοχώρας

Απάντηση του «Μεσοχώρα – Αχελώος SOS» σε επιστολή του κ. Ανδριώτη, αντιπροέδρου της ΔΕΗ, στην Εφημερίδα των Συντακτών (16/3/2017).

Όχι άλλη καθυστέρηση στην καθαίρεση του φράγματος της Μεσοχώρας

Στο φύλλο της Εφημερίδας των συντακτών της 13ης/3/2017 και στη στήλη του κ. Γ. Σταματόπουλου δημοσιεύτηκε κείμενο με τίτλο «Τύφλωση για την εκτροπή Αχελώου». Αυτόματη ήταν η αντίδραση της ΔΕΗ, η οποία παρενέβη με επιστολή του αντιπροέδρου της κ. Γ. Ανδριώτη, με μακρά εργασιακή θητεία στη ΔΕΗ, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 16ης/3/2017, με τίτλο «Όχι άλλη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του έργου της Μεσοχώρας». Αναμενόμενο, αφού θίχτηκαν τα «όσια των οσίων» των υπερασπιστών του «στοιχειωμένου» αυτού έργου, που δεν περιορίζονται στον κ. Ανδριώτη -γνωστό υπέρμαχο του έργου- και στη ΔΕΗ. Αυτοί, απλά, λειτουργούν σαν η προμετωπίδα ενός ευρύτερου λόμπυ, καθώς σε αυτή τη φάση έχει επιλεγεί να δοθεί έμφαση στην ενεργειακή πτυχή του έργου και να αποσυνδεθεί, δήθεν, από το εγχείρημα της εκτροπής του Αχελώου.

Υλοποιείται τμηματικά η εκτροπή του Αχελώου

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από το τελευταίο. Είναι αλήθεια ότι το αφήγημα της εκτροπής του Αχελώου έχει δεχτεί ανεπανόρθωτα πλήγματα, στο νομικό, τεχνικό - επιστημονικό και κινηματικό επίπεδο, σε σημείο τέτοιο που οδήγησε τους υποστηρικτές του σε σημαντική αναδίπλωση. Η αναδίπλωση αυτή έχει δύο χαρακτηριστικά: αφενός, γίνεται πλέον λόγος για μεταφορά 250 εκ. κυβικών μέτρων (κ.μ.) το χρόνο -από 1.100 - 1.200 εκ. κ.μ. που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός- και, αφετέρου, προτάσσεται η λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας σαν αυτόνομου ενεργειακού έργου, παραπέμποντας στο μέλλον την ολοκλήρωση των υπόλοιπων έργων της εκτροπής. Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι, με τη μείωση της ποσότητας των νερών που εκτρέπονται, το φράγμα της Μεσοχώρας δεν χρειάζεται σαν έργο κεφαλής της εκτροπής, οπότε ο ρόλος του αφορά, αποκλειστικά, την παραγωγή -φτηνής και «ανανεώσιμης»- ενέργειας. 

Θεωρούμε ότι η εικόνα που επιχειρείται να δοθεί είναι παραπλανητική. Γιατί αν είναι μια φορά αλήθεια τα παραπάνω, είναι δέκα φορές αλήθεια το ότι η εκτροπή του Αχελώου όχι μόνο δεν εγκαταλείπεται, αλλά εξακολουθεί να παραμένει «ζωντανή» στο τραπέζι. Υπάρχει στο σχεδιασμό του υπουργείου υποδομών και μεταφορών. Υπάρχει στο σχέδιο των λεκανών απορροής ποταμών του υδατικού διαμερίσματος Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Υπάρχει στη συζητούμενη ΜΠΕ του ΥΗΣ της Μεσοχώρας. Τέλος, υπάρχει στην ατζέντα του συνόλου, σχεδόν, των πολιτικών κομμάτων, με τη μία ή την άλλη εκδοχή, ως προς το μέγεθος της παροχευτικότητας.

Πιστεύει κανείς ότι η παρούσα κυβέρνηση ή οι πολιτικές δυνάμεις που φιλοδοξούν να τη διαδεχτούν έχουν δώσει επαρκή δείγματα αξιοπιστίας, τέτοια που να μας πείθουν ότι δεν θα επανέλθουν στο προσκήνιο οι αρχικοί σχεδιασμοί; Εμείς, πάντως, όχι. Και ένας πρόσθετος λόγος να είμαστε επιφυλακτικοί είναι και το γεγονός ότι το φράγμα της Μεσοχώρας και ο αντίστοιχος ΥΗΣ έχουν κατασκευαστεί και επιδιώκεται να λειτουργήσουν με τα τεχνικά χαρακτηριστικά που είχαν όταν οι ίδιοι οι υπερασπιστές τους τα κατέτασσαν στα «έργα κεφαλής» της φαραωνικής εκτροπής. Έχουν την εντύπωση ότι, ακόμη κι αν δεν είχαμε άλλους -πολύ σοβαρούς- λόγους εναντίωσης, θα παίρναμε το ρίσκο και θα συναινούσαμε σε μια τέτοια επιλογή; Αυταπάτες δεν τρέφουμε, ούτε μασάμε κουτόχορτο: αυτό που επιχειρείται δεν είναι η απεμπλοκή, αλλά η τμηματική υλοποίηση του έργου της εκτροπής, με τρόπο που θα ελαχιστοποιεί τις αντιδράσεις και θα περιορίζει τους κινδύνους νέων δικαστικών εμπλοκών.

Η Μεσοχώρα θυσία στο βωμό της «πράσινης ανάπτυξης»